Vandaag wilden wij wat cultuur in onze wandeling. Het weer was na een week van kou weer overgegaan naar een zalig wandel temperatuur. Vlak bij Overveen zouden wij bij het landgoed Elswout gaan wandelen.
Na de auto geparkeerd te hebben kwamen wij bij de poorten van het landgoed Elswout.
Rijke Amsterdamse kooplieden ontdekten in de 17e en 18e eeuw Zuid-Kennemerland als de ideale plek voor een buitenplaats. Elswout bij Overveen is een van de oudste daarvan.
Het Grote Huis van Elswout is een voor Nederland zeldzaam staaltje negentiende-eeuwse eclectische architectuur. Architect Constantijn Muysken heeft voor zijn ontwerp uit allerlei stijlen geput. Belangrijkste inspiratiebron vormden de zestiende-eeuwse villa’s buiten Rome: er is een verbluffende gelijkenis tussen de voorgevel van de villa Farnese in Caprarola en de oostgevel van Elswout.
Op Elswout zijn behalve het huis en het park talloze bijzondere monumenten aanwezig, zoals een modelboerderij, dienstwoningen, blokhutten, tuinhuisjes, stallen en koetshuizen, een ijskelder en een aardappelkelder. Meest in het oog springt de oranjerie met zijn grote glazen koepel.
Wij hebben ons beperkt tot een lekker bakkie maar dan wel buiten. De glazen koppels zagen er erg gezellig uit maar buiten was meer genieten.
De tuinen die bij het landgoed vonden wij zelfs nog indrukwekkender met hun bruggetjes en leuke theehuisjes
De Oranjerie was vroeger in gebruik als tuinhuis waar de bijzondere planten 's winters overwinterde. Hier werden de exotische planten behouden. Nu is het een horeca gelegenheid voor trouwerij en groter feesten.
Cultuur is leuk maar als je zo in de natuur loopt geeft ons dat toch wel meer voldoening. Genieten van de volgens en de rust. Heerlijk.
De lengte van de wandeling viel erg mee. Wij haalde net de 10km maar we hebben genoten en dat is het geen wat voor ons telt.
Het landgoed leent zich niet echt om grote wandeltochten te maken maar het geeft wel veel plezier om naar dit moois te kijken en te constateren dat ze hier toch wel een mooi plekje hadden gevonden. Alleen hebben ze nu een nep huisje neergezet.(zie foto links) Het is alleen een gevel met een dak. Grappig maar hoort niet zo thuis in deze omgeving.
Omdat het een landgoed is waar je een wandeltocht kunt maken van een paar kilometer zijn wij naar Kennemerland zuid gegaan en daar onze wandeltocht voortgezet.
Op een deel van de tocht naar Kennemerland kwamen wij bomen tegen die allemaal een soort sokje van planten aan hadden.
Het was een komisch gezicht. Wij waren ook wel benieuwd hoe dit er uitziet als dit allemaal vol in het blad staat.
Voor nu waren wij nog te vroeg. Voor de volgens overigens niet. De bonte specht, roodborst, de tjiftjaf(denken wij) en diverse andere soorten waar wij de naam niet kennen. Waren al vrolijk aan het fluiten. het was een drukte van je welste. Heerlijk om te horen, dat gezang.
Maak jouw eigen website met JouwWeb